Bartosz Sienkiewicz – Most People Think I’m Insane
Przez pewien czas nie mogłem wybrać swojej ścieżki muzycznej. Coraz bardziej atrakcyjnym stawał się jazz, a muzyka klasyczna jawiła się jako miłe wspomnienie lat wcześniejszych, którą niekoniecznie chciałbym widzieć w teraźniejszości. Koniec roku to dobry czas na podsumowanie swoich przemyśleń. Doszedłem do wniosku, że chciałbym połączyć elementy muzyki klasycznej z szeroko rozumianą muzyką jazzową pianistyczną. Dodatkowo chwilowa przygoda z muzyką elektroniczną zostawiła ślad po sobie. W ten sposób powstał utwór „Most People Think I’m Insane”. Powrót po długiej przerwie do tworzenia.
Michał Podolak & Bartosz Sienkiewicz – Zapomniany Czas
Utwór, który stworzyłem razem z Michałem Podolakiem opowiada o czasach, w których nie istnieje internet, cyfryzacja i szeroko rozumiana technologia XXI wieku. Czasach, w których panuje zrozumienie, szacunek, naturalność. Obecny świat stał się miejscem, gdzie na każdym kroku zostaje pogwałcona natura człowieka i wzburzony spokój umysłu poprzez social media, wiadomości i inne szkodliwe procesy związane z technologią. Jednakże, nic nie stoi na przeszkodzie, aby odłożyć na bok te rzeczy i sięgnąć po utwory, książki, notatki z dawnych, dobrych czasów zanurzając się w opowieściach, w których czuć życie. Obecnie wydaje nam się, że żyjemy, jednakże tak naprawdę jesteśmy martwi każdego dnia, w powodu znieczulenia i pochłonięcia w wirtualnym świecie.
„Chciałbym wierzyć, że gdzieś na świecie jest moje miejsce, w którym czas zatrzymał się”
Utwór ten nawiązuje do słynnej sceny ataku na zamek Horeszków dobrze znanego dzieła Adama Mickiewicza pt. „Pan Tadeusz”. Jest to moja własna interpretacja muzyczna tej sceny, która bardzo mocno utkwiła mi w pamięci poprzez swoją dynamikę i tak kluczową rolę w dalszych częściach fabuły. Pewnego dnia postanowiłem choć odrobinę odzwierciedlić swoje doznania tworząc Storming the Palace.
Bartosz Sienkiewicz – Once Upon A Time In Dreamland
Z łatwością można odnaleźć podobieństwo do utworu „Farewell My Dreamful World” objawiające się w głównej tematyce, która dotyczy wymarzonego, idealistycznego, wręcz bajkowego świata. Świat ten istnieje w naszej wyobraźni, a to z kolei przekłada się na postrzeganie tego rzeczywistego. Są one po części ze sobą w korelacji. W kompozycji tej chciałem przede wszystkim wyeksponować schematyczność i powtarzalność melodii, za pomocą czego nasz wymarzony świat nigdy się nie kończy.
Bartosz Sienkiewicz – In Summer With Daybreak
Stworzyłem ten utwór inspirując się twórczością Billa Evansa. To dzięki wielu godzinnym słuchaniu jego utworów powstał w mojej głowie zamysł na In Summer with Daybreak. Jak sama nazwa wskazuje, nawiązuje on do letniego poranka, kiedy wszystko budzi się do życia i słońce pojawia się przed nami. Na początku nieśmiało wychyla się zza horyzontu, żeby w dalszej części dnia na każdym kroku przypominać nam o swoim istnieniu. Skąd ta perkusja, hmm? Bez niej ten utwór nie przybrałby odpowiedniej formy i wyrazu.
Bartosz Sienkiewicz – Lost Ideals
„Lost Ideals” to utwór-manifest, który dotyka problematyki egzystencjalnej akcentując ideały ludzkie, jako rzecz nadrzędna i bezdyskusyjna. Każdy z Nas posiada swoje własne, skrywane ideały, które być może nieświadomie kierują nami i nasze działania są ich wypadkową. Czyż w tym przypadku utracenie ich nie jest dla człowieka zgubą? A może lekcją, iż należy być im wiernym? Lub nadzieją, bowiem gdy coś tracimy jednocześnie coś zyskujemy.
Pierwszy utwór, który powstał i miał swoją premierę w styczniu 2020 roku. „Jumping in the Rain” od początku miał być utworem lekkim, poprawiającym humor i stwarzającym przyjemną atmosferę. Słuchając go mamy wrażenie jakbyśmy skakali w deszczowy dzień między kałużami, trzymając kolorową parasolkę, która ochrania nas przed szarym światem codzienności.
Bartosz Sienkiewicz – Last Love in Budapest
Moja druga kompozycja jest przepełniona walentynkowym, a zarazem enigmatycznym czarem. Sam tytuł wraz ze swoją nutką romantyzmu przenosi nas w bajeczny świat miłości i pozwala zanurzyć się w jej wszystkich wdziękach. Wyobraźcie sobie Budapeszt nocą wraz z jego wszystkimi uliczkami, w których przy dźwiękach muzyki kochankowie złączeni miłością przeżywają najszczęśliwsze chwile w swoim życiu. Dodajmy do tego niepowtarzalny klimat tego miasta wraz z przepięknie oświetloną architekturą i malowniczym krajobrazem.
Bartosz Sienkiewicz – Dolphin’s Dance in the Sky
Utwór, który ściśle związany jest z potęgą naszej wyobraźni. Aby dobrze zrozumieć sens zawarty w tej kompozycji powinniśmy zapomnieć o świecie rzeczywistym i przybrać skrzydła fantazji, które poniosą Nas w miejsca, które niekoniecznie spodziewaliśmy się odwiedzić. Nastrój melancholijny z elementami gwałtowności, które spotykamy w środkowej części utworu mają za zadanie uświadomić nas, że nic nie jest statyczne, jednostajne. „Dolphin’s Dance in the Sky” obrazuje wielki spektakl, który rozgrywa się nad głowami miliona osób.
Bartosz Sienkiewicz – Tears of Longing
Zachowany w rysach tajemniczości i pełnej powagi utwór miał swoją premierę w moje urodziny. Tytuł kompozycji nawiązuje do tęsknoty za przeszłością, za tym co nieodwracalne, a możliwe do przeżycia raz jeszcze jedynie w naszych wspomnieniach. Smutek i przygnębienie, tak można opisać w kilku słowach ten utwór.
Bartosz Sienkiewicz – Farewell My Dreamful World
„Farewell My Dreamful World” to jedna z tych kompozycji, która powstała w jeden dzień podczas sesji twórczej. Zamysł był taki, aby stworzyć coś beztroskiego w odbiorze i wywołać uczucie płynności melodii. Po kilku godzinach kreatywnej pracy, gdy zarys utworu znajdował się w mojej głowie, dodałem kilka modulacji, które wprowadziły lekko bluesowy klimat, stający się punktem charakterystycznym dla tej kompozycji.
Bartosz Sienkiewicz – Mystery of the Old Town
Czy chcielibyście poznać genezę powstania tego utworu? Oto i ona. Był pochmurny, deszczowy dzień. W czerwcu jest to jak najbardziej naturalne zjawisko. Wewnętrzny głos nękał mnie swoim szeptem: „Stwórz utwór z ciekawą harmonią w lewej ręce, stwórz, stwórz, stwórz…”. Po kilku godzinach wysłuchiwania go usiadłem do instrumentu i zacząłem tworzyć. Pierwsze dźwięki, które wydobyły się z mojego drewnianego przyjaciela natchnęły mnie i w mojej głowie utworzył się pomysł, ledwie widoczny szkic, z którego powstał „Mystery of the Old Town”.
Bartosz Sienkiewicz – Pervasive Sorrow
Okres wakacyjny nie sprzyjał mi w tworzeniu. Jednakże zarys na ten utwór tkwił w mojej głowie od dobrych paru tygodni i z powodu tego, iż dobrze byłoby, aby jego premiera odbyła się w konkretnym, znaczącym czasie, koniec sierpnia 2020 roku jest datą idealną dla „Pervasive Sorrow”. „Zmierzasz w klasykę”, być może to najwłaściwsza ścieżka.
Bartosz Sienkiewicz – Stages of the Conversation
Tworząc „Stages of the Conversation” wyszedłem z zamiarem odejścia od lekkiego charakteru melodii. W mojej głowie od dawna kiełkowała myśl stworzenia dzieła bardziej poważnego, opierającego się w dużej mierze na klasycznych schematach i liniach melodycznych. Utwór ten przedstawia etapy rozmowy zaczynając od delikatnych szeptów, przechodząc z twardo postawionych słów do apogeum krzyku, aż wreszcie kończąc na pewnej siebie kropce nad „i”.
